De basis voor goed onderwijs is elkaar zien, horen en kennen. In de praktijk blijkt dat niet altijd even gemakkelijk, zeker niet binnen grote instellingen van het hoger onderwijs. Studenten en docenten menen dat ze genoeg vragen stellen en genoeg informatie geven en toch voelt de ander zich regelmatig onvoldoende geholpen. Hoe kan je ervoor zorgen dat iedereen zich Gezien, Gehoord en Gekend (G3) voelt? Die vraag stond centraal in het project dat ik bij de opleiding Ergotherapie van de HAN hogeschool heb mogen begeleiden. De sleutel tot succes is samen met alle betrokkenen aan de slag gaan met deze vraag. Niet praten over communicatie, maar in communicatie met elkaar concrete zaken uitwerken. De kracht van elkaars mening horen. Het project is begeleid door een werkgroep van ca. 10 personen, waarin studenten, docenten, ondersteunende medewerkers en management vertegenwoordigd waren. Juist ook studenten uitnodigen bij de vormgeving en invulling van het proces. Alleen zij kunnen aangeven hoe studenten zich uitgenodigd en betrokken voelen bij zo’n project. Zij weten wat een goede timing is en wanneer je zeker weten geen studenten gaat krijgen voor een bijeenkomst omdat er in de week daarna een tentamen is of iets anders belangrijks. Zij weten welke vragen spannend zijn, kennen het juiste taalgebruik voor een uitnodiging en weten de manieren om studenten te bereiken.
Een andere succesfactor van dit project ontstond min of meer spontaan. Aanvankelijk was het plan om één grote werkconferentie te organiseren, met heel veel studenten. De planning daarvan bleek lastig vanwege volle agenda’s. Het idee kwam op om aan te sluiten bij reeds geplande activiteiten. Waar komen veel studenten bij elkaar? Nou, bij de kennismakingsdriedaagse voor de eerstejaars, bij de afscheidsborrel van een populaire docent, bij … Zo zijn er uiteindelijk vier voorbereidende bijeenkomsten geweest, drie voor studenten en een voor alle medewerkers, waarin in een world café setting de vraag gesteld is ‘Wat betekent Gezien, Gehoord, Gekend voor jou? Waar zit het hem in? Alle uitkomsten daarvan zijn geclusterd in een grote tabel. Tijdens de G3 Top op 27 maart 2014 zijn zo’n 80 studenten, medewerkers en managers bijelkaar gekomen om die tabel aan te vullen en aan te geven wat prioriteit heeft. Er zijn beelden gemaakt en gepresenteerd van de gewenste toekomst en is een start gemaakt met het plannen van acties om die toekomst te realiseren. Het organiseren van het vervolg blijft een aandachtspunt, want iedereen heeft het druk in het onderwijs en er zijn nog meer projecten die aandacht vragen. Korte vinger aan de pols bijeenkomsten, het blijven delen van uitkomsten van werkgroepen zijn van belang. En ook klassiek SMART projectmanagement. Maar zoals Menno Pistorius, directeur van het Instituut Paramedische Studies aan het eind van de video zegt: Dit is een geslaagd voorbeeld van co-creatie dat zeker vervolg gaat krijgen. Ook omdat G3 uiterst relevant is voor de beroepspraktijk. Wordt vervolgd.