Emotionele Intelligentie (zie deel 1 van de bloemlezing) en Somatische Intelligentie hangen nauw met elkaar samen. Vrij vertaald noem ik Somatische Intelligentie de ‘wijsheid van je lichaam’. Samen met Maria Spindler en Gary Wagenheim van COS Collective verzorgen we op zaterdag 6 augustus een workshop (PDW in AOM termen) op de AOM meeting 2016. De titel is ‘Reflective Hybrids: Accessing Theory and Practice through Somatic Intelligence‘. Waar sta je als mens tussen Theorie en Praktijk, tussen Lichaam en Verstand? Daar kan je over praten, maar we zijn erg van ‘practice what you preach’, dus we doen bewegingsoefeningen om Somatic Intelligence te ervaren.
We beginnen met een korte geleide meditatie, om te landen in je lichaam, in het hier en nu. Om stil te worden. “Feel a drop of silence fall on your head”. En dan vragen we de deelnemers om positie te kiezen in de ruimte, tussen de vier hoeken van de zaal die we gemarkeerd hebben met een vel papier met theorie, praktijk, lichaam en verstand. In een eerste ronde loop je de route waar je vandaan komt en kies je de plek waar je voor je gevoel nu staat in je leven. In een tweede ronde de plaats waar je zou willen staan. Dan het beeld dat bij je opkomt tekenen op een blaadje en delen met de mensen die om je heen staan. Waarom sta je daar? Welke weg heb je afgelegd? Hoe voelt dat? Wat betekenen de beelden voor volgende stappen in je leven?
Ik heb zelf iets dergelijks gedaan als deelnemer, tijdens de COS Conference in Venetië, die helemaal over Somatic Intelligence ging, in april 2016. Via een geleide meditatie werden we uitgenodigd om een beweging te laten opkomen, welke dan ook en na een tijdje de beelden die opkomen te tekenen. Ik kreeg een sterke associatie met een beeld uit de film ‘On Golden Pond‘ (Een schitterende film, zeker kijken als je hem nog niet hebt gezien). Ik zie mezelf zitten aan dat meer, op de veranda van een houten huis. Ik ben aan het schrijven. Allemaal boeken om me heen. In het huis nog meer boeken. Verder alleen het geluid van de vogels (die typische roep van de duik eenden) en de bossen rond het huis. De tekening hangt aan de muur van mijn werkkamer en iedere keer als ik ernaar kijk komt er een diep verlangen naar die situatie in me op. Dit is wat ik wil! En raad eens wat. Dat hoeft niet voor maanden achter elkaar of ver weg. Het betekent ook niet dat ik andere rollen niet meer leuk of belangrijk vind. Wel dat ik bewust tijd en ruimte vrij moet maken, omdat het anders met dat lezen en schrijven niet goed gaat lukken. Als gevolg van die ervaring heb ik een praktische oplossing gevonden: schrijfweken geblokkeerd in mijn agenda. Dan ben ik er dus gewoon even niet. Ondertussen thuis op het terras of in mijn kamer met uitzicht op het bos in Maliskamp. Kijken hoe dat werkt het komend jaar.
De moraal van het verhaal. Je lichaam weet veel meer dan je je bewust bent. Dat is geen zweverig esoterisch verhaal, maar eigenlijk heel logisch. Je geheugen verbindt alles wat je meemaakt aan je gevoel, zintuigen en de stand en activiteit van lichaamsdelen. Zoals Karl Weick zegt “We have a feeling based memory”. Omgekeerd kan het in beweging komen of een sensatie dat onbewuste weer oproepen. Die reactie kregen we ook van deelnemers. Terwijl je aan het lopen bent komen er beelden, gevoelens en gedachten op. Het bespreken daarvan met anderen helpt om meer helderheid in hoe volgende stappen eruit zouden kunnen zien. We sluiten de workshop af met het delen van onze ervaringen en inzichten.
Kort samengevat: Het werkt. Ons lichaam heeft zijn eigen geheugen. Of nog sterker, we denken met ons lichaam. De hersenen zijn daar slechts een onderdeel van. In voortdurende wisselwerking met interne en externe informatie van de zintuigen ontstaat ons bewustzijn. Wij zijn dus niet ons brein. Ons lichaam weet veel meer over waar we gelukkig van worden en wat vertrouwen geeft voor de toekomst dan we rationeel kunnen bedenken. Door oefening en beweging kunnen we daar beelden en gevoelens over oproepen. Om organisaties zinvoller te maken, het thema van de AOM conferentie, is het van belang om er rekening mee te houden dat we lichamelijke wezens zijn. Werkvormen in bijeenkomsten waarbij niet alleen gepraat wordt maar ook ‘gewerkt’. Aandacht voor het landen in je lichaam en in de situatie, een prettige atmosfeer, beweging, samen beelden uitwerken, bezinningsmomenten met stilte inbouwen. ‘Sensing’ noemt Otto Scharmer dat in zijn presentatie. Om te komen van een groot ego naar een sterk ego. Maar daarover meer in een volgend bericht. Dit was sessie nr. 372.