Werkwijze: Leergeschiedenis
Een leergeschiedenis is een manier om van ervaring tot gedeelde kennis te komen. De leergeschiedenis is begonnen als individuele methode voor het opsporen van patronen in leren. De Amerikanen Art Kleiner en George Roth hebben de methode verder ontwikkeld voor collectief leren in organisaties en samenwerkingsverbanden. Kenmerkend voor een leergeschiedenis is het bij elkaar brengen van drie afzonderlijke kernkwaliteiten:
- Analyse en logica van de bronnen en geproduceerde resultaten
- Emotionele, dus subjectieve verbinding tussen de vragen en behoeften/belangstelling/interesse van deelnemers
- Archetypische verhalen van doorzetten, proberen en toekomst.
In een leergeschiedenis gaat het niet alleen om wat er is gedaan, maar vooral ook om het hoe. De focus ligt op waarneembare resultaten en ervaringen van deelnemers. Opvallende gebeurtenissen worden besproken. Belangrijke gebeurtenissen uit het verleden krijgen betekenis voor de toekomst. Successen kunnen doorgegeven worden, herhaaldelijk gemaakte fouten kunnen worden vermeden.
Leergeschiedenissen kunnen gebruikt worden om:
- Het bewustzijn over de relatie tussen inspanningen en resultaten te vergroten; wanneer is iets de moeite waard gebleken, wanneer niet?
- Doelgroepen te betrekken in veranderprocessen
- Collectief geheugen te ontwikkelen in organisaties, om efficiënter en effectiever te worden
- Nieuwe strategieën te ontwikkelen door inzicht te krijgen in bestaande organisatiepatronen
- Succesfactoren voor innovatie te ontdekken
- Opbouw van vermogen voor reflectie en communicatie tussen verschillende groepen/organisatieonderdelen/individuen
- Een project of veranderproces te evalueren.
Lees meer over het werken met leergeschiedenissen in mijn online praktijkboek www.learninghistories.net
In our personal lives, “experience is often the best teacher” or so the old saying goes. Why not, then, in corporate life? After a major event , a new product failure, a wild business breakthrough, a downsizing crisis, or a merger, many companies seem to stumble on in ways that miss the lessons of the past. Mistakes get repeated, while smart decisions do not. Most importantly, the old ways of thinking which led to past mistakes are never talked about; which often means that they are left in place to spawn new mishaps ad infinitum.
Art Kleiner and George Roth